برگی تنها و غمینم
با شنلی زرد
اینک
پایی بزرگ بر فراز سرم خیمه بسته است
آری
فرود خواهد آمد!!!!!!!


۲.روزهای سختی رو طی می کنم خدایا کمکم کن!!!!

سخنی بگو ، قاطر خسته ام!  فیلسوفک خاموش!
سخنی بگو
خیره به راههای همه روزه ات
به چه فکر می کنی؟!

 اندیشه های درازت
به هیچ نقطه ای نمی رسند
اما به مقصد می رسند
سواران گًرُده سوزان تو!!

                                           شمس لنگرودی

شب و بی چراغی و این کوچه های پرت
من و این پاهای بلاتکلیف!!
خیابانهای رنگ به رنگ
درمان روزمرگیهایم نمی شوند
دیوارهای فاصله
فراتر از انتظار ماست
چند ایستگاه طی نشده؟چند راه نرفته؟
ما تا انتهای جهان
 چقدر فاصله داریم؟؟؟

                                       ؟؟؟